Vandaag

Vandaag wilde ze maar wat graag schrijven over de advocaat die ze had ontmoet en zijn gebrek aan empathie. Ze poogde de gelukzalige kriebels te omschrijven die ze voelde toen ze wakker werd naast haar favoriete paar ogen en armen. Ze probeerde zelfs de gekke sensatie neer te pennen die door haar lijf ging toen ze besefte dat de pinkende cursor op het lege Word-scherm voor haar op exact hetzelfde ritme als Tamino’s ‘Habibi’ bouncete.

Vandaag wilde ze niets liever dan haar dag met het papier delen, maar ze miste de juiste woorden. Misschien zouden ze morgen wel tevoorschijn komen? Altijd net een dag te laat.